Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Reguli reiciendam; Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Duo Reges: constructio interrete. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;
Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto.
Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.
Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.

Tuberonem de dolore patiendo scriberet, quod esse caput
debebat, si probari posset, nusquam posuit, non esse malum
dolorem, sed quid esset et quale, quantumque in eo inesset
alieni, deinde quae ratio esset perferendi;

Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit.

Pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem abeunt, qui venerant.
Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret.
Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit.

Quid de Platone aut de Democrito loquar? Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Tuum credibile?: Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?
Bork: Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Bork: Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q.
Tria genera bonorum;: Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero.

Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Atque ut ceteri dicere existimantur melius quam facere, sic hi mihi videntur facere melius quam dicere. Quis enim redargueret? Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.