Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Praeclare hoc quidem.

Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Scisse enim te quis coarguere possit? Duo Reges: constructio interrete. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Bork: Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
Bork: Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;

Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.

Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur.

Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.

Illud vero minime consectarium, sed in primis hebes, illorum
scilicet, non tuum, gloriatione dignam esse beatam vitam,
quod non possit sine honestate contingere, ut iure quisquam
glorietur.

-delector enim, quamquam te non possum, ut ais, corrumpere,
delector, inquam, et familia vestra et nomine.

Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Respondeat totidem verbis. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Polycratem Samium felicem appellabant. Non est igitur voluptas bonum. Maximus dolor, inquit, brevis est. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat.